Anoskopia jest to zabieg medyczny polegający na badaniu odbytu i dolnej części odbytnicy za pomocą krótkiej, cienkiej, elastycznej rurki ze światłem i kamerą na końcu czyli za pomocą anoskopu.
Ta procedura jest zwykle stosowana do diagnozowania i leczenia stanów, takich jak szczeliny odbytu, krwawienia, hemoroidy ale i jest metodą do wykrywania raka odbytu. Anoskopia jest zwykle wykonywana w gabinecie lekarskim, nie wymaga znieczulenia ogólnego. Zwykle wykonuje się go w połączeniu z rektoskopią.
Ta procedura jest zwykle stosowana do diagnozowania i leczenia stanów, takich jak szczeliny odbytu, krwawienia, hemoroidy ale i jest metodą do wykrywania raka odbytu.
Dzięki anoskopii lekarz jest w stanie ocenić kanał odbytu oraz końcowy fragment odbytnicy – badanie pozwala wykryć zmiany w obrębie błony śluzowej.
Anoskopia jest zwykle wykonywana w gabinecie lekarskim, nie wymaga znieczulenia ogólnego. Zwykle wykonuje się go w połączeniu z rektoskopią.Dzięki anoskopii lekarz jest w stanie ocenić kanał odbytu oraz końcowy fragment odbytnicy – badanie pozwala wykryć zmiany w obrębie błony śluzowej.
Anoskopia jest badaniem w pełni bezpiecznym. Nie występują po nim żadne powikłania, jednak jeśli pacjent cierpi na hemoroidy, może pojawić się niewielkie krwawienie z odbytu po wyjęciu wziernika. Wyniki badania mają formę opisową. Lekarz informuje pacjenta o wynikach tuż po wykonaniu badania.
Anoskopia jest obarczona niewielkim ryzykiem powikłań. Ze względów bezpieczeństwa unika się wykonywania jej w przypadkach niedawnych operacji w obrębie odbytnicy lub odbytu. Jej przeprowadzenie jest ponadto przeciwwskazane w przypadkach nieprawidłowości budowy anatomicznej odbytnicy i odbytu (w większości są to zaburzenia wrodzone), w niektórych przypadkach urazów okolicy odbytu oraz w chorobie hemoroidalnej III i IV stopnia z współistniejącą zakrzepicą w żylakach odbytu. Leczenie hemoroidów może wymagać wykonania badania przed zabiegiem i po jego wykonaniu.
Aby uniknąć niebezpiecznych zakażeń, zasadność wykonania badania powinna być starannie rozważona u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym (np. w immunosupresji), a u osób z chorobą zastawek serca lub z sztucznymi zastawkami, powinna być wykonywana pod osłoną antybiotyków. Względne przeciwwskazanie do anoskopii stanowi silny ból okolicy odbytu, utrudniający wykonanie badania bez znieczulenia – można wtedy zastosować krótkotrwałe znieczulenie ogólne („narkozę”). Pobieranie wycinków podczas anoskopii może być przeciwwskazane u osób z zaburzeniami krzepnięcia krwi.
