Dobór pessarium (pessar)

Dobór pessara ginekologicznego lub położniczego to bardzo ważna, ale także trudna kwestia. Wpływ na wybór ma przede wszystkim budowa anatomiczna pacjentki. Pod uwagę bierzemy również ilość porodów oraz inne czynniki. Wstępne określenie rozmiaru pessara ma miejsce podczas badania ginekologicznego. Lekarz odmierza palcami długość odcinka pomiędzy tylnym sklepieniem pochwy a spojeniem łonowym.

Pessar ginekologiczny ma swoje zastosowanie przy wypadaniu narządów rodnych. Może mieć kształt pierścienia, kostki, talerza lub grzybka. Najbardziej precyzyjną skalą pomocną przy doborze takiego pessara jest skala POP Q (Pelvic Organ Prolapse-Qualification). Wyróżnia 5 stopni obniżenia narządów:

• 0 – bez zmian anatomicznych
• I – prowadząca część obniżenia usytuowana ponad 1 cm powyżej strzępków błony dziewiczej
• II – prowadząca część obniżenia usytuowana między 1 cm powyżej a 1 cm poniżej strzępków błony dziewiczej
• III – prowadząca część obniżenia usytuowana ponad 1 cm poniżej strzępków błony dziewiczej, ale nie więcej niż 2 cm mniej niż całkowita długość pochwy
• IV – wypadanie na całej długości pochwy

Z kolei, przy doborze pessara położniczego, stosowanego w niewydolności szyjki macicy, bierzemy pod uwagę:

• czy jest to pierwsza ciąża pacjentki,
• czy ciąża jest pojedyncza, czy mnoga,
• który jest to trymestr ciąży,
• kształt niewydolności szyjki macicy.